من امروزیه جوری ام. یعنی اول صبح خوشحال بودم. بعد رئیس داشت با تلفن صحبت می کرد شنیدم داره در مورد اولین جایی که من کار کردم حرف می زنه... بعد که تلفنش تموم شد فهمیدم دوست رئیس اونجاست.. و یه عالمه خاطره بد برام زنده شد و حالم گرفته شد..
اما صبح یه ایمیل برام اومده بود که یه آدمک می کشیدی و یه ماجرا هایی پیش می اومد و آخرش می گفت Be Creative Every Day!!!
حالا فکرم قاطی کرده بین خوشحالی اول صبح؛ کلافه گی خاطرات گند گذشته و خلاق بودن..
این روزها زیاد خبر می خونم. زیاد یعنی روزی ۲۰۰۰ تا فید... ۶-۷ تا سایت خبری- ۲-۳ تا روزنامه.. خبر می خونم.. خبر می خونم..
یه جورایی شبیه رقص سماع شده تو ذهنم.. یه جورایی معتاد شدم بهشون..
شاید یه روزی طبقه بندی کردمشون.. خبرهای بد.. خبرهای بد.. خبراهای بد بی پایان... خسته ام از همه اینا... خسته ام از انهمه خبر بد. شاید من زیادی حساسم اما چه کار کنم؟ این خبر ها به نظر من بد میاد یا بقیه هم همینقدر بد به نظرشون میاد؟؟
خسته ام.. خسته از جامعه ای که همه به خبر های بد هم لایک می دن..
برای اولین بار می خوام اول پست ها مو رو کاغذ بنویسم . یهشون نظم و نسق بدم بعد بیارم اینجا..
ضمنا زن تنها و ایراندخت هر ۲ یه نفرن.. من و خودم..
از این به بعد اینجا پر رنگ تر هستم...